Ας παραμερίσουμε ΓΙΑ ΛΙΓΟ τα πρωτόκολλα και τους τομείς ευθύνης των εμπλεκόμενων υπηρεσιών του κράτους…
Του Φάνη Μακρίδη
Αναφερόμαστε σε όσους προσπαθούν να καταλήξουν στον πρωταίτιο για την οικογενειακή τραγωδία στους Εργάτες (11/02) και θέτουν υπό το μικροσκόπιο την Αστυνομία, τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας (ΥΨΥ) και τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας (ΥΚΕ)…
Μιλάμε και για εκείνους, οι οποίοι ανήκουν στις προαναφερθείσες υπηρεσίες και ρίχνουν το μπαλάκι των ευθυνών ο ένας στον άλλο…
Όχι πως είμαστε εναντίον της απόδοσης ευθυνών ή της άσκησης δριμείας κριτικής. Καμία σχέση. Άλλο προσπαθούμε να πούμε. Το οποίο είναι το εξής απλό: Λίγη ανθρωπιά να υπήρχε και όλο αυτό που βιώσαμε θα το αποφεύγαμε. Αλλά δυστυχώς η ανθρωπιά στις μέρες μας είναι δυσεύρετη.
Σύμφωνα με την κα Δέσπω Αβραξίδου, αδερφή της 52χρονης Ανδρούλας που φονεύθηκε μαζί με τον 20χρονο γιο της Στέλιο Γιάγκου, υπήρχαν σημάδια για το κακό που θα ερχόταν. Μάλιστα η ίδια είχε ενημερώσει για την κατάσταση.
Παραθέτουμε κάποια δεδομένα πριν από την τραγωδία με βάση τα όσα είπε η κα Δέσπω:
• Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα και κατόπιν δικών της πιέσεων ο ανιψιός της Στέλιος την ενημέρωσε για τις εξάρσεις βίας του 59χρονου. Όταν είδε σημάδια στον λαιμό του 20χρονου, ο τελευταίος είχε παραδεχθεί πως ο πατέρας του τον είχε αρπάξει βίαια από τον λαιμό. Η ίδια κατήγγειλε στην Αστυνομία το περιστατικό δυο φορές. Από την Αστυνομία την παρέπεμπαν σε μη κυβερνητικό οργανισμό, ο οποίος δεν μπορούσε να επέμβει…
• Εν τέλει, όπως εξήγησε η κα Δέσπω, λειτουργός του γραφείου ευημερίας επισκέφτηκε απλώς την οικογένεια, χωρίς να γνωρίζει το ιστορικό της.
• Την ίδια ώρα, ο 59χρονος πατέρας που σύμφωνα με μαρτυρίες ήταν ο δράστης του άγριου φονικού, παρακολουθείτο από τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και λάμβανε αγωγή.
• Το έγκλημα που είχε διαπράξει όταν ήταν 14 χρονών, αφαιρώντας τη ζωή 10χρονης με κοπίδι, ήταν μέσα στον φάκελό του… Πρόσβαση σ΄ αυτό το στοιχείο είχε και η Αστυνομία, πέραν από τις ΥΨΥ.
Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι λειτουργοί απ΄ όλες οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες, με τον ή με τον άλλο τρόπο, είχαν έρθει σε επαφή με την οικογένεια και θα μπορούσαν να επέμβουν. Να κάνουν το κάτι παραπάνω και όχι τυπικά τη δουλειά τους…
Με το που έγινε το διπλό φονικό, υπήρχε καταιγισμός πληροφοριών για την κατάσταση της οικογένειας. Ήταν καλά γνωστές κάποιες ιδιαίτερες συνθήκες. Αλλιώς δεν θα τις μαθαίναμε άμεσα οι δημοσιογράφοι.
Και μην μου πείτε ότι αν ένας αστυνομικός ή λειτουργός του γρ. ευημερίας έκανε τον κόπο να μεταβεί -έστω κι εκτός των όρων εντολής του- στην οικία της οικογένειας στους Εργάτες, θα έβρισκε τον μπελά του. Ούτε θα έβρισκε τον μπελά του κάποιο στέλεχος των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας αν προσπαθούσε να διαπιστώσει την πορεία της υγείας του και δεν αρκείτο απλώς στην ευθύνη να του χορηγήσει την αγωγή του.
Δεν είναι τραβηγμένες οι θέσεις που καταγράφουμε πιο πάνω. Μέσα από το ρεπορτάζ έχουμε βιώσει πολλές φορές περιπτώσεις στελεχών υπηρεσιών του κράτους που χάρη στην ευαισθησία τους ενήργησαν προληπτικά και αποφεύχθηκαν ακραίες καταστάσεις. Όλοι λίγο ως πολύ έχουμε εμπειρίες από το πρόγραμμα κοινοτικής αστυνόμευσης, μέσω του οποίου πολίτες κι αστυνομικοί έκαναν θαύματα χάρη και στον υπέρμετρο ζήλο που επιδείκνυαν.
Ένας χριστιανός να έδειχνε λίγη ανθρωπιά, δεν θα είχαμε αυτή την τραγωδία…
