Πήγαμε έτσι. Τώρα, πάμε αλλιώς

0
9767

Στις 27 Νοεμβρίου, δια μέσου του εκπροσώπου του, κ. Δημητρίου, ο ΔΗΣΥ είπε αυτολεξεί: «Για μια ακόμα φορά ο κ. Οδυσσέας Μιχαηλίδης μετατρέπει την Ελεγκτική Υπηρεσία σε πολιτικό εργαλείο, υποσκάπτοντας το κύρος και την αξιοπιστία της. [..] τα οφέλη της επένδυσης του καζίνο είναι [..] τέτοια που η έκδοση διαβατηρίων στους διευθυντές της επιχείρησης θα έπρεπε να γίνει ακόμη κι αν το επενδυτικό πρόγραμμα δεν υπήρχε».

Του Ορέστη Μάτσα*

Έξι μήνες μετά, μπορεί το περιεχόμενο της ανακοίνωσης να έχει αποδομηθεί από την
ίδια την πραγματικότητα, λέξη προς λέξη.

Ωστόσο, μπορεί να αποτελέσει χρυσάφι στα χέρια ενός υγιώς σκεπτόμενου πολίτη. Όχι για να υποδείξει την ικανότητα του κυβερνώντος κόμματος να υπερασπίζεται τη Διαφάνεια, αλλά ούτε και τα αντανακλαστικά του στη διαχείριση των αναδυόμενων σκανδάλων. Μπορεί η συγκεκριμένη ανακοίνωση να φαίνεται μια, κλασσικού τύπου, προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών, ωστόσο, καταφέρνει μέσα σε πολύ λίγες προτάσεις να συμπυκνώσει τον πολιτικό αμοραλισμό ενός ολόκληρου κομματικού χώρου.

Δεν είναι μόνο το άδειασμα της κυβέρνησης Αναστασιάδη από την Επιτροπή Επαφών
της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πριν από λίγες μέρες (17/5). Όπου η κυβέρνηση,
κατηγορείται ευθέως για παρακώλυση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας να διενεργήσει όλα
όσα προτάσσουν οι θεμελιώδεις αρχές του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Δεν είναι μονάχα
αυτό, αλλά η διαδρομή. Η συνεχής αδιαφάνεια και ανομία, η διαρκής εξυπηρέτηση των οικονομικών ελίτ στα παράκεντρα της εξουσίας και ο διαχρονικός συντηρητικός δογματισμός συνιστούν τις πολιτικές ιδέες που προωθούνται μέσα από τις επιλογές και\ τις πράξεις αυτής της κυβέρνησης και του κόμματος που τη γέννησε.

Κι αν συνεχίσει κανείς να αναλύει το περιεχόμενο της δήλωσης, σκιαγραφεί και το
πολιτικό ήθος. Μπορεί να αναγνωρίσει με ευκολία έναν πολιτικό χώρο, πρόθυμο να
καταλύσει κάθε μορφή νομοθεσίας και ελέγχου στο κάθε βλεφάρισμα επενδυτή, όποιος κι αν είναι αυτός. Κι αυτό δεν εμπίπτει στην ανάγνωση κι ερμηνεία της όποιας δήλωσης, αλλά επιβεβαιώνεται απ’ την ίδια την πραγματικότητα. Το 51,8% των πολιτογραφήσεων και πολλών άλλων παράτυπων στο υπόλοιπο 48,2%, αποτυπώνει με αρκετή ευκρίνεια την κυπριακή πραγματικότητα της τελευταίας δεκαετίας.

Ο ΔΗΣΥ κι η Κυβέρνηση, στην πραγματικότητα, ξεδιπλώνοντας κάθε τόσο το ελλιπές
ηθικό υπόβαθρό τους, προετοίμαζαν το έδαφος. Το έδαφος για το πόρισμα Νικολάτου,
για τις εκθέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, για την έκθεση της GRECO, τις εκθέσεις της
Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τις δεκάδες άλλες συστάσεις από Διεθνή και Ευρωπαϊκά
θεσμικά κέντρα, που παρακολουθούν με μάτια γουρλωμένα την μικρή μας νήσο να
κάνει διεθνή καριέρα ως το τελευταίο μεγάλο πλυντήριο της Ευρώπης, οδηγούμενη από μια διαπλεκόμενη κυβέρνηση. Και διαπλεκόμενη, πλέον όχι βάσει υποψίας αλλά με την
ευγενική επιβεβαίωση ανεξάρτητων θεσμών και παρατηρητών.

Κι όλα αυτά σε ένα κράτος όπου ο Υπουργός Εσωτερικών, εμπορεύεται ανέξοδο
πατριωτισμό, τοποθετώντας παράνομα συρματοπλέγματα κατά μήκος του συμβόλου
της διχοτόμησης και διατηρώντας εξευτελιστικές συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα
Υποδοχής.

Ούτε αυτά πέρασαν απαρατήρητα από τη Διεθνή κοινότητα, αφού η Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης απέστειλε προσωπική επιστολή (10/3) στον κ. Νίκο Νουρή, ενημερώνοντάς τον πως που πρακτικές που ακολουθεί έρχονται σε σύγκρουση με τις ευρωπαϊκές και διεθνείς συμβάσεις για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ενδεχομένως, στην Ευρώπη να μην αντιλαμβάνονται τους πολιτικούς ακροβατισμούς που επιχειρεί η σημερινή κυβέρνηση, μεταξύ ψευδοπατριωτισμού και εθνικισμού.

Σήμερα, τα πολιτικά πράγματα βιώνουν ίσως τη μεγαλύτερη απαξίωση που βίωσαν
ποτέ. Ο σεβασμός των πολιτών απέναντι στους θεσμούς, το κράτος δικαίου, την ίδια
την δημοκρατία, έχει ευτελιστεί. Στα ζητήματα της κοινωνίας, η Κύπρος παρακολουθεί
την επιβολή μιας Δεξιάς ατζέντας. Την ίδια στιγμή η αξιοπρέπεια της χώρας στη διεθνή
πραγματικότητα, μοιάζει με ανέκδοτο. Οι εμπνευστές και δημιουργοί αυτής της
πραγματικότητας, έχουν πολιτικό ονοματεπώνυμο. Μετά από 10 χρόνια
κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και 8 χρόνια προεδρίας, τα έργα του Δημοκρατικού
Συναγερμού οφείλουν να κριθούν από τους πολίτες την ερχόμενη Κυριακή.

Και πρέπει να κριθούν αυστηρά.

Τόσα χρόνια, πήγαμε έτσι. Τώρα, πρέπει να πάμε αλλιώς.

*υποψήφιος βουλευτής του Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών στην επαρχία
Πάφου

Leave a Reply