Τι συμβαίνει στους διαδρόμους του κοινοβουλίου ή πίσω από τις κλειστές πόρτες; Τι διαμείβεται μεταξύ βουλευτών που ανήκουν σε άλλους κομματικούς χώρους;
Ο Γιώργος Περδίκης που ποτέ δεν θεωρούσε τον εαυτό του μέλος του κυπριακού πολιτικού συστήματος έδωσε μια απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε ξεκάθαρα για συνεννοήσεις μεταξύ των τριών μεγάλων κομμάτων (ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ) με φιλικά τηλεφωνήματα…
Και όχι μόνο . Mας μίλησε και για τη νοοτροπία του «πολιτικού προσωπικού», όπως το αποκάλεσε, που χαρακτηρίζει κι απομονώνει όποιον βρεθεί απέναντί του.
«Ήμουν εκτός παιχνιδιού»
Η κουβέντα μας με τον κ. Περδίκη για τις συνθήκες στο κοινοβούλιο, ξεκίνησε όταν καθώς μιλούσε για την συμμετοχή του στην ad hoc επιτροπή για τα δάνεια των ΠΕΠ και την απόφαση διάλυσής της, είπε: «Εκτός από την ΕΔΕΚ, έλειπαν από την Αλληλεγγύη και από το ΕΛΑΜ. Μπορεί και να ήξεραν τι θα γινόταν. Ήμουν εκτός παιχνιδιού. Για να είμαι ειλικρινής, είχε εκφράσει διαφωνία και ο κ. Λιλλήκας (σ.σ. για την διάλυση της επιτροπής). Οι υπόλοιποι τρεις δεν διαφώνησαν με την εισήγηση για διάλυση της ad hoc επιτροπής».
«Προαποφασίζονται στον διάδρομο»
Ακολούθησε ερώτημά μας για τη φράση «ήμουν εκτός παιχνιδιού» που χρησιμοποίησε, για να έρθει άμεσα η απάντηση: «Εγώ αυτά τα θέματα, την συνεννόηση, τα έχω ζήσει χρόνια, δεκαετίες. Είναι πάρα πολλές φορές που έχω αντιληφθεί ότι κάποια πράγματα προαποφασίζονται στον διάδρομο ή μεταξύ φιλικών τηλεφωνημάτων, ιδιαίτερα μεταξύ των τριών μεγάλων κομμάτων. Ενίοτε και του τέταρτου. Άλλοι λένε ότι αυτός είναι πολιτικός πολιτισμός…».
«Φοβούνται πλέον ότι θα ‘πιαστούν’»
Βέβαια, ο κ. Περδίκης έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι η κατάσταση κατά τα τελευταία χρόνια είναι βελτιωμένη: «Σε ένα μεγάλο βαθμό τα πράγματα έχουν διορθωθεί. Δηλαδή, από τον καιρό που μπήκα στη Βουλή, υπάρχει μεγάλη διαφορά σε ό,τι αφορά τη διαφάνεια. Έχουν την έγνοια. Φοβούνται πλέον κάποιοι πολιτικοί ότι θα ‘πιαστούν’. Βοήθησε πολύ το γεγονός με τον Al Jazeera, η παγίδευση των δυο βουλευτών. Οπόταν αναγκαστικά έγιναν και κάποια βήματα προς τα μπροστά. Ανέβηκε και η αντίληψη του κόσμου».
«Μόνο παγίδες…»
Ο κ. Περδίκης που αποχαιρετά οριστικά τα βουλευτικά έδρανα, αλλά όχι την πολιτική, μίλησε και για τον τρόπο με τον οποίο χαρακτηρίζονται όσοι ενεργούν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος: «Εξακολουθούν πίσω από κλειστές πόρτες να μιλούν για ρουφιάνους βουλευτές που καρφώνουν ή που αποκαλύπτουν. Εξακολουθούν να μιλούν με αυτή την απαίσια φράση, ‘καννιβαλισμός’. Σαν να είμαστε εμείς οι πολιτικοί, οι βουλευτές, το πολιτικό προσωπικό, ξεχωριστή φυλή. Είμαστε Μάο Μάο σε σχέση με τους υπόλοιπους. Η Βουλή είναι άλλη φυλή και πρέπει εμείς (σημ. οι βουλευτές, δηλαδή) να προστατεύουμε ο ένας τον άλλον. Γιατί πρέπει εγώ να νοιώθω ότι είμαι συνάδελφος με τους βουλευτές και όχι συνάδελφος με τους δημοσιογράφους, ή συνάδελφος με τους πολίτες;
Εγώ στα 20 χρόνια που έζησα στη Βουλή πραγματικά δεν ένιωσα καμιά αδελφικότητα ή καμιά αδελφότητα με το προσωπικό. Μόνο παγίδες, κακία και προσβολές έχω εισπράξει. Πολύ λίγη εκτίμηση και σεβασμό, σε αντίθεση με τον κόσμο τον δικό σας, των δημοσιογράφων ή ακόμα περισσότερο την κοινωνία που τουλάχιστον ένα σεβασμό κομμάτι της εκτίμησε και εκτιμά και σέβεται τη δουλειά που κάνουμε. Από την αδελφότητα της Βουλής εγώ δεν έχω δει να υπάρχει οτιδήποτε το αδελφικό για να τους τζιέφκω. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τζιέψει ένας νούσιμος βουλευτής, ένας τίμιος βουλευτής, άλλους βουλευτές όταν παραβιάζουν νομοθεσίες, όταν χρηματίζονται, όταν δωροδοκούνται ή όταν λειτουργούν για το δικό τους όφελος σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος.
Συνεπώς, τα πράγματα είναι καθαρά και εύχομαι στους νέους βουλευτές που θα εκλεγούν, να συνεχίσουν να αποκαλύπτουν τα κακώς έχοντα, να ζητούν τη διαφώτιση, να ζητούν την αντιμετώπιση της διαπλοκής με νομοθετήματα και πρακτικά μέτρα για να πάμε λίγο πιο μπροστά αυτή την άμοιρη και δύστυχη πατρίδα».
Δείτε τι ακριβώς δήλωσε στο Vouli.TV (μετά το 17΄00΄΄):
