Ο Σταύρος Κυπριανού, δημοσιογράφος του ΡΙΚ, εκπέμπει νηφαλιότητα, σοβαρότητα και τολμώ να πω και ταπεινοφροσύνη. Αυτά εισπράττω ως τηλεθεατής τα χρόνια που τον παρακολουθώ.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Σταύρος αποκάλυψε, με τη συμπεριφορά του, και ένα άλλο χάρισμα. Διαθέτει αξιοπρέπεια. Και για να εξηγούμαστε, και επαγγελματική αξιοπρέπεια. Ο Υπουργός Εσωτερικών, Νίκος Νουρής, σχολιάζοντας μια από τις ειδήσεις που ο Σταύρος μετέδωσε, ισχυριζόταν πώς η είδηση ήταν ανακριβής. Και υποδείκνυε, με απρέπεια, πως ο Σταύρος δεν διερεύνησε την είδηση. Του εξηγούσε ο συνάδελφος, αλλά ο κ. Νουρής επέμενε σε έντονο ύφος. Και το χειρότερο ήταν ότι επικαλέστηκε το γεγονός ότι ο Σταύρος εργάζεται στο κρατικό κανάλι.
Για να μην πολυλογώ, η τελική φράση του συνάδελφου, με εκτόξευσε. «Αυτό είναι απαράδεκτο και παρέμβαση στη δουλειά μου», είπε στον υπουργό. Αγαλλίαση. Χαρά άφατη. Και συνειδητοποίηση ότι «υπάρχουν ακόμα δημοσιογράφοι».
Ο Σταύρος επιβεβαιώνει εκείνο το κεφαλαιώδες ότι «ο δημοσιογράφος δεν ορρωδεί προ ουδενός». Δεν κωλώνει, που λέμε στην καθομιλουμένη. Διότι, για να επιβεβαιώνεις την ουσία της λέξης «δημοσιογράφος», πρέπει να αποδεικνύεις κάθε ώρα και στιγμή ότι διαθέτεις ορθή σπονδυλική στήλη, ότι δεν γίνεσαι υποχείριο κανενός.
Δυστυχώς, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που ασκούν εξουσία, θέλουν τους δημοσιογράφους να συμπεριφέρονται ως αυλοκόλακες και άβουλοι κλακέρ. Και, λυπούμαι να πω ότι, εν τίνι μέτρω, το καταφέρνουν. Ευτυχώς, όμως, το παιγνίδι παίζεται ακόμα. Δεν το έχουν κερδίσει.
Και όσο οι δημοσιογράφοι παραμένουν πιστοί στην αποστολή τους, ο κόσμος δικαιολογημένα μπορεί να ελπίζει. Ιδιαίτερα στις μέρες μας, που το πολιτικό ιερατείο έχει βαλτώσει στο βούρκο. Αν οι δημοσιογράφοι προσπαθήσουν και συμπεριφερθούν όπως πρέπει, το παιχνίδι, συνάδελφοι, θα το κερδίσει ο ταλαίπωρος λαός.
Και θα μπορούμε κι εμείς να χαιρόμαστε, να πανηγυρίζουμε και να επαληθεύουμε ότι άμα το θελήσουμε ο λόγος μας και η γραφή μας θα γίνουν ανίκητοι.
Αντώνης Μακρίδης, δημοσιογράφος
