Στο ίδιο έργο θεατές… Το συμβούλιο των ηγετών των 27 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατέληξε σε ήπιες κυρώσεις στην Τουρκία, χωρίς ιδιαίτερο αντίκτυπο.
Αποφάσισε, ταυτόχρονα, να επανεξεταστεί το θέμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου.
Με απλά λόγια, μια απ΄ τα ίδια. Καμία κύρωση με ουσιαστικό κόστος για την Τουρκία, σε σχέση με τις έκνομες κι αυθαίρετες ενέργειές της στην Ανατολική Μεσόγειο σε βάρος Κύπρου και Ελλάδας.
Και βέβαια αυτό, σε όσους προσεγγίζουν με ορθολογισμό και νηφαλιότητα τα γεγονότα, δεν προκάλεσε έκπληξη.
Όπως κατά κόρον υπερτονίζουν αναλυτές της γεωπολιτικής, όσο χώρες-μέλη της Ε.Ε. έχουν να κερδίσουν πιο πολλά από την Τουρκία, δεν πρόκειται να την ρίξουν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της Γερμανίας. Καταδικάζει τις ενέργειες των Τούρκων, όμως στην κρίσιμη στιγμή τηρεί ήπια στάση απέναντί τους.
Το θέμα το είχαμε αναλύσει και τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Τότε η τροπολογία των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών που επέτρεπε την άσκηση εμπάργκο όπλων σε βάρος της Τουρκίας, καταψηφίστηκε από τον επικεφαλής της ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ.
Ο Βέμπερ είναι εμπράκτως φίλος της Ελλάδας και της Κύπρου. Αυτό αναγνωρίζεται και δεν αμφισβητείται. Δεν μπορούσε όμως να ενεργήσει και σε βάρος των συμφερόντων της πατρίδας του, της Γερμανίας.
Συνοψίζουμε τους λόγους:
• 37.3 δις ευρώ ο όγκος εμπορικών συναλλαγών
Το 2016 ο όγκος των διμερών εμπορικών συναλλαγών ανάμεσα σε Γερμανία και Τουρκία είχε ανέλθει σε 37,3 δισ. ευρώ, αυξημένος κατά 4% σε ετήσια βάση. Όπως σημειώνουν ειδικοί, για την Τουρκία, η Γερμανία είναι ο πιο σημαντικός εμπορικός εταίρος και ο δεύτερος μεγαλύτερος ξένος επενδυτής μετά την Ολλανδία.
• Πρώτη στη λίστα με τις εξαγωγές της Τουρκίας η Γερμανία
Στην πρώτη θέση της λίστας με τις εξαγωγές της Τουρκίας είναι η Γερμανία. Αυτό προκύπτει από στοιχεία που δημοσιεύτηκαν το 2019. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων του ΟΗΕ UN Comtrade για το συγκεκριμένο έτος, πρώτη στη λίστα με τις χώρες-προορισμούς των τουρκικών εξαγωγών είναι η Γερμανία με εξαγωγές ύψους 16.6 δισεκατομμύρια δολάρια, δεύτερο είναι το Ηνωμένο Βασίλειο (11.2 δισ. δολάρια) και τρίτο το Ιράκ (10,2 δισ. δολάρια).
• 19,2 δις δολάρια οι εξαγωγές Γερμανίας προς Τουρκία
Η σχέση, βέβαια, είναι αμφίδρομη. Η Γερμανία, με εξαγωγές ύψους 19.2 δισ. δολαρίων, βρίσκεται ιδιαίτερα ψηλά και στη λίστα με τους κορυφαίους εξαγωγείς προς την Τουρκία, καταλαμβάνοντας, έστω και με βραχεία κεφαλή από την τρίτη Κίνα, τη δεύτερη θέση.
• 3 εκ. Τούρκοι μετανάστες, πολλοί από τους οποίους πολιτεύονται
Βάσει των όσων αναφέρονται στις ιστοσελίδες των υπουργείων Τουρκίας και Γερμανίας περίπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι τουρκικής καταγωγής ζουν στην Γερμανία. Σύμφωνα μάλιστα με το τουρκικό ΥΠΕΞ, «(…)συνεισφέρουν στην κοινωνική ζωή και την οικονομική ευημερία της Γερμανίας εδώ και πολλά χρόνια (…) στην Γερμανία υπάρχουν 3 μέλη του Ευρωκοινοβουλίου, 16 μέλη του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου, 48 μέλη Κοινοβουλίων Κρατιδίων και 423 μέλη Δημοτικών Συμβουλίων που είναι τουρκικής καταγωγής».
• Χρηματοδότηση
Το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών σημειώνει μεταξύ άλλων για τις σχέσεις με την Τουρκία «πάνω από 7.400 γερμανικές και τουρκικές επιχειρήσεις στην Τουρκία έχουν εισπράξει γερμανική χρηματοδότηση».
• 354 άρματα μάχης Leopard
Ο τουρκικός στρατός έχει 354 άρματα τύπου Leopard (όπως και η Ελλάδα βέβαια). Κι έστω και αν δεν τα βρήκαν με τη Γερμανία σε ό,τι αφορά την αναβάθμισή τους (βλ. 10 κατεστραμμένα τανκ στον συριακό εμφύλιο), εντούτοις αυτό δεν σημαίνει ότι θα μπει ταφόπλακα στις σχέσεις των δυο χωρών σε ό,τι αφορά τη βιομηχανία όπλων.
Η Γερμανία έχει βρεθεί απέναντι από την Τουρκία σε κάποιες περιπτώσεις, όπως π.χ. στο θέμα της γενοκτονίας των Αρμενίων (αν και τότε οι Τούρκοι διέπραξαν το έγκλημα της γενοκτονίας με γερμανικά όπλα). Ας μην ξεχνάμε και την άρνησή της να επιτρέψει στην αμυντική βιομηχανία της χώρας να συμμετέχει στην αναβάθμιση των τουρκικών Leopard-2A4. Αυτό δεν σημαίνει ότι της συμφέρει να διακόψει επαφές με την Τουρκία, που είναι ιδιαίτερα επωφελείς για τη χώρα της κεντρικής Ευρώπης.
Οι τοποθετήσεις του Έμρε Πέκερ στον ΣΚΑΪ
Ο Διευθυντής του Ευρωασιατικού Γκρουπ (Eurasia Group), Έμρε Πέκερ, μιλώντας την περασμένη Πέμπτη (10/12) στον ΣΚΑΪ και τον Απόστολο Μαγγηριάδη, αναφορικά με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και την πιθανότερη εξέλιξη αναφορικά με το θέμα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας, είχε προβλέψει τις ήπιες κυρώσεις.
Ερωτώμενος, λοιπόν, πριν το συμβούλιο των Ευρωπαίων ηγετών για ενδεχόμενο εμπάργκο όπλων, ο Πέκερ είχε αναφέρει: «Δεν νομίζω πως θα πρέπει να περιμένουμε κάτι σε σχέση με το εμπάργκο όπλων Απόστολε. Υπάρχει μια σειρά συμφωνιών μεταξύ των μελών της ΕΕ και της Τουρκίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και είναι συμφωνίες που βρίσκονται σε ισχύ με την Άγκυρα. Θα το χαρακτήριζα “επιθετικό” βήμα σε αυτή τη χρονική στιγμή και θεωρώ πως παρά την πρόθεση να δείξουν αλληλεγγύη στην Ελλάδα και στην Κύπρο, αρκετοί ηγέτες της ΕΕ είναι διστακτικοί στο να προκαλέσουν τον Πρόεδρο Ερντογάν. Οπότε θεωρώ πως το αρχικό βήμα θα είναι μετρημένο».
Για την απροθυμία της Γερμανίας να επιβληθούν κυρώσεις, είπε: «Είναι μια σειρά παραγόντων. Ο ένας από αυτούς είναι εσωτερικός και πολιτικός. Πάνω από 3 εκατομμύρια πολίτες τουρκικής καταγωγής ζουν στη Γερμανία. Μια μεγάλη πλειοψηφία αυτών είναι πολύ υποστηρικτικοί των πολιτικών του Προέδρου Ερντογάν. Και η Καγκελάριος Μέρκελ είναι πολύ ευαίσθητη σε αυτό το θέμα και δεν επιθυμεί κάποια εσωτερική αναταραχή. Υπάρχουν επίσης πολύ ισχυροί οικονομικοί κι εμπορικοί δεσμοί μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας. Πολλές επενδύσεις, άμεσες ξένες επενδύσεις, ισχυρό εμπόριο και βέβαια οι αμυντικές συμφωνίες στις οποίες αναφερθήκαμε».
Ο Πέκερ μίλησε και για τις σχέσεις Τουρκίας με Ισπανία, Ιταλία και Μάλτα: «Ξανά, εμπορικοί δεσμοί αλλά και κάποιες άλλες πολιτικές επιλογές επίσης. Το μεταναστευτικό για παράδειγμα, όπως και για τη Γερμανία στην οποίο δεν αναφέρθηκα νωρίτερα, παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό. Η Τουρκία, όπως ξέρετε, παίζει έναν ενεργό ρόλο στη σύγκρουση της Λιβύης και είναι ιδιαίτερα ενεργή στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Κάποιες από αυτές τις πρωτοβουλίες της Άγκυρας αλληλοκαλύπτονται με τις πολιτικές προτεραιότητες της Ρώμης, της Μαδρίτης και της Μάλτας. Οπότε προφανώς εκεί υπάρχει μεγαλύτερη υποστήριξη για την Τουρκία από ό,τι θα δείτε σε άλλες πρωτεύουσες όπως πχ. στο Παρίσι, στο Λουξεμβούργο ή στις Σκανδιναβικές χώρες».
Με όλα αυτά δεν σημαίνει ότι το πολιτικό παιχνίδι είναι χαμένο από χέρι. Το παράδειγμα της Γαλλίας είναι ενδεικτικό. Ελλάδα και Κύπρος φρόντισαν να αξιοποιήσουν κάποια δεδομένα, ώστε οι Γάλλοι να έχουν να κερδίσουν από εμάς περισσότερα.
