Για να χαρακτηριστεί ως «διαδήλωση» μια μαζική κινητοποίηση πολιτών, θα πρέπει οι συμμετέχοντες σ΄ αυτήν να έχουν να δηλώσουν και κάτι, σύμφωνα και με την ετυμολογία της λέξης.
Του Φάνη Μακρίδη
Δυστυχώς όσοι μετέβησαν το βράδυ της Πέμπτης (10/12) έξω από τον τηλεοπτικό σταθμό Sigma, δεν είχαν να μας πουν κάτι συγκεκριμένο.
Βρισιές κατά δημοσιογράφων και βουλευτών, άναρθρες κραυγές, ξεκάρφωτα συνθήματα…
Αυτά υπέπεσαν στην αντίληψή μας παρακολουθώντας μέσω διαδικτύου τα πλάνα από τη συγκέντρωση στον Παρισσινό.
Πασχίζαμε να καταλάβουμε τι ακριβώς θέλουν να μας πουν. Και για ποιόν λόγο τα είχαν με τους βουλευτές για κυβερνητικές αποφάσεις…
Αν όμως υπήρχε ένα πλάνο, ομιλίες, συνθήματα όχι υβριστικά, αλλά μέσω των οποίων να στέλνονται συγκεκριμένα μηνύματα, τότε και το σχόλιο αυτό θα ήταν διαφορετικό.
Μοιραία, λοιπόν, οι συμμετέχοντες στα όσα έγιναν το βράδυ της Πέμπτης, χαρακτηρίστηκαν ως τραμπούκοι.
Πρέπει να καταλάβουμε σ΄ αυτό τον τόπο κάποια βασικά πράγματα. Για να αλλάξουμε την κοινωνία πρέπει να ενεργούμε ως υγιείς πολίτες.
Δεν είναι με άναρθρες κραυγές και τραμπουκισμούς που θα πετύχουμε την μεγάλη αλλαγή.
Πρώτα φροντίζουμε στην καθημερινότητά μας να είμαστε σωστοί.
Να ενημερωνόμαστε, να εκφράζουμε απόψεις και προβληματισμούς, να συμμετέχουμε σε δημοκρατικές διαδικασίες.
Να έχουμε αντιστάσεις στη διαφθορά και να αντιδρούμε μ΄ αυτήν.
Αντ΄ αυτού πολλοί από εμάς απαξιώνουμε πλήρως το πολιτικό σύστημα, γινόμαστε εντελώς ανενεργοί πολίτες και θυμόμαστε να φωνάξουμε όταν νοιώσουμε οικονομική ή άλλη πίεση.
Δυστυχώς, μ΄ αυτό τον τρόπο τίποτα δεν θα αλλάξει.
Κι ένα τελευταίο ερώτημα, έτσι για προβληματισμό.
Πόσοι απ΄ όσους βρέθηκαν έξω από τις εγκαταστάσεις του τηλεοπτικού σταθμού συμμετείχαν σε εκλογικές διαδικασίες τα τελευταία χρόνια επιχειρώντας να στείλουν μήνυμα με την ψήφο τους;
