Η τακτική που δεν τιμά Κύπριους δικηγόρους

Τι κρύβουν κάποιες αγωγές για συκοφαντική δυσφήμιση ή νομικές απειλές σε βάρος δημοσιογράφων

ΤΟΥ ΦΑΝΗ ΜΑΚΡΙΔΗ

Η ευκολία με την οποία κινούν αγωγές ορισμένοι Κύπριοι δικηγόροι για λογαριασμό πελατών τους σε βάρος μέσων μαζικής ενημέρωσης και δημοσιογράφων, προκαλεί αίσθηση, αλλά και πονηρούς συνειρμούς.

Αναμφίβολα, η συνταγματικά κατοχυρωμένη -και όχι μόνο- ελευθερία της έκφρασης δεν πρέπει να τυγχάνει κατάχρησης από λειτουργούς του Τύπου. Δεν μπορεί κάποιος να την καπηλεύεται. Κι, ασφαλώς, κάθε πολίτης και αξιωματούχος έχει δικαίωμα να νοιώθει θιγμένος και να διεκδικήσει το δίκιο του με ένδικα μέσα σε περίπτωση που θεωρεί ότι είναι θύμα συκοφαντίας, ψευδολογίας και δυσφήμισης.

Δεν αναφερόμαστε, όμως, σ΄ αυτές τις περιπτώσεις. Μιλάμε για περιπτώσεις που ο ενάγων αποφασίζει να κινηθεί εναντίον ενός έντυπου ή ηλεκτρονικού Μέσου για μετάδοση γεγονότων. Μόνο και μόνο επειδή οι λειτουργοί της δημοσιογραφίας κάνουν αυτό που επιτάσσει η αποστολή τους.

Αλησμόνητη θα μείνει στον γράφοντα η στάση Ελληνοκύπριου επιχειρηματία. Το εν λόγω πρόσωπο αποφάσισε να κινήσει αγωγή στον υποφαινόμενο, γιατί ο τελευταίος αναφέρθηκε σε ένα δεδομένο αδιαμφισβήτητο. Στην επαγγελματική σχέση του με ένα άλλο πρόσωπο. Κι αυτό το πράξαμε στο πλαίσιο δημοσιογραφικού ελέγχου για σοβαρό θέμα δημοσίου συμφέροντος. Ο δε γραπτός λόγος στο επίμαχο κείμενο, ήταν ξύλινος. Ούτε σάλτσες περιείχε, ούτε κρυφά νοήματα. Ο Ελληνοκύπριος επιχειρηματίας, όμως, θίχτηκε. Για λόγους που δύσκολα γίνονται αντιληπτοί.

Σε άλλη περίπτωση, άτομο απειλούσε με νομικά μέτρα, γιατί καταγράψαμε ότι ερευνητικό Σώμα έθεσε υπό το μικροσκόπιο εταιρεία συμφερόντων του μαζί με άλλα πρόσωπα, κατόπιν σχετικής καταγγελίας. Στο ρεπορτάζ ξεκαθαρίζονταν, μάλιστα, οι ιδιαίτερες του συνθήκες, οι οποίες, μάλλον, δεν φανέρωναν κάτι μεμπτό σε βάρος του. Ωστόσο, επέλεξε -επικαλούμενο νομική γνώμη- να πιέζει και να διατείνεται ότι θα κινηθεί νομικά για λίβελλο.

Υπάρχουν κι άλλες… τραβηγμένες από τα μαλλιά υποθέσεις. Γνωστός επιχειρηματίας που σχετίζεται με πολιτικό κόμμα, κατέθεσε αγωγή κατά του δημοσιογράφου για ρεπορτάζ στο οποίο καταγράφονταν συμβάντα, τα οποία στηρίζονταν σε ντοκουμέντα. Όταν του ζητήθηκαν διευκρινίσεις για την απόφαση του να καταθέσει αγωγή, απάντησε ότι «το ρεπορτάζ ήταν εντάξει, αλλά η φωτογραφία με παρουσίαζε με τρόπο δυσφημιστικό». Ακόμη προσπαθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοούσε…

Για να μην το παρακουράζουμε το θέμα, είναι ηλίου φαεινότερο πως ενέργειες σαν και τις προαναφερθείσες δεν έχουν καμία πιθανότητα μελλοντικής δικαστικής επιτυχίας.

Κι εδώ είναι που ο ρόλος κάποιων δικηγόρων αρχίζει να γίνεται αξιοπερίεργος. Όσοι καταφεύγουν σ΄ αυτές τις πρακτικές εξηγούν, άραγε, στους πελάτες τους τις απειροελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας, αλλά συμφωνούν συνωμοτικά να ασκήσουν πίεση στον δημοσιογράφο για να τον αποτρέψουν από την καταγραφή σχετικών γεγονότων στο μέλλον; Ή μήπως αυτοί οι νομικοί παραμυθιάζουν για δήθεν δικαίωση τους παραπονούμενους, οι οποίοι στο τέλος θα τιμολογηθούν για τις προσφερόμενες νομικές υπηρεσίες; Παραλείπουν να εξηγήσουν στον πελάτη ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι διαφύλαξης των δικαιωμάτων τους και προώθησης των θέσεων τους;

Ό,τι κι αν ισχύει, φαινόμενα σαν κι αυτά πρέπει να προβληματίσουν τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο, που έχει ως αποστολή τη διαφύλαξη του κύρους του επαγγέλματος. Γιατί μόνο κύρος δεν φανερώνουν τέτοιες ενέργειες από συγκεκριμένους δικηγόρους. Εμείς, πάντως, είμαστε στη διάθεση του πρόεδρου του ΠΔΣ, κ. Χρίστου Κληρίδη, για να δώσουμε στοιχεία.

Υ.Γ. Εύγε στη δικαστή, η οποία προ οκταετίας απέρριψε αίτημα επίδοξου ενάγοντα (ελληνοκύπριος αξιωματούχος ημικρατικού οργανισμού). Του υπέδειξε τα ντοκουμέντα και του επεσήμανε ότι στο επίδικο ρεπορτάζ προβλήθηκε δεόντως η δική του θέση, στέλνοντας και στον ίδιο αλλά και στον δικηγόρο του τα κατάλληλα μηνύματα.